Rok 2024 został ogłoszony przez Sejm RP rokiem Rodziny Ulmów. W tym roku przypada 80. Rocznica zamordowania rodziny w Markowej na Podkarpaciu przez żandarmerię niemiecką za ukrywanie Żydów z rodzin Goldmanów, Didnerów i Grunfeldów. Włączając się w te obchody odbyliśmy wycieczkę do Markowej. Uczniowie z klas IV – VIII mieli okazję zobaczyć miejsca gdzie żyli Wiktoria i Józef Ulmowie wraz z sześciorgiem swoich dzieci. Odwiedziliśmy Kościół Parafialny pod wezwaniem św. Doroty w Markowej, gdzie mieliśmy możliwość obejrzeć obraz beatyfikacyjny wykonany w technice olejnej, którego autorem jest Oleg Czyżowski, urodzony we Lwowie, a obecnie mieszkający w Chmielniku koło Rzeszowa. Każdy w krótkiej modlitwie uczcił relikwie Błogosławionych. Byliśmy też na cmentarzu, na którym znajduje się grób Rodziny Ulmów.

Najważniejszym punktem programu wycieczki było zwiedzanie Muzeum Polaków Ratujących Żydów. Budynek Muzeum Polaków Ratujących Żydów został zaprojektowany przez Nizio Design International – cenionego twórcę w dziedzinie nowoczesnych muzealnych rozwiązań architektonicznych. Jest to minimalistyczna i surowa bryła, swoim kształtem nawiązująca do prymitywnego wiejskiego domu. W jej centrum znajduje się szklany kubik o wymiarach 5 x 8 m, który jest makietą domu Ulmów w skali 1:1. Dom ten, stojący w miejscu oddalonym od Muzeum, nie zachował się do naszych czasów. Przed budynkiem Muzeum znajduje się plac z podświetlanymi tabliczkami z nazwiskami Polaków zamordowanych za pomoc Żydom. Środek placu zajmuje płyta z inskrypcją – pomnik poświęcony pamięci żydowskich ofiar Zagłady i ich anonimowych polskich wspomożycieli. Na murze obok budynku Muzeum, z kolei, umieszczono tabliczki z nazwiskami pomagających Żydom mieszkańców Podkarpacia. W sąsiedztwie Muzeum posadzono drzewka owocowe – jest to zalążek Sadu Pamięci. Przewodniczka w bardzo przystępny a jednocześnie ciekawy i wstrząsający sposób opowiedziała uczniom o heroicznej postawie Józefa i Wiktorii Ulmów oraz o ich tragicznej śmierci z rąk niemieckich esesmanów. Uczniowie z zapartym tchem słuchali jej słów. To była niezwykła lekcja historii, która na zawsze zapadła w ich serca. Następnie udaliśmy się do Łańcuta, gdzie od XVIII w. znajduje się tu jedna z najwspanialszych rezydencji w Polsce. Kwitło tutaj życie muzyczne i teatralne, bywało wielu znakomitych gości. W 1816 r. po śmierci księżnej Lubomirskiej, cała posiadłość stała się własnością jej wnuka Alfreda I Potockiego, który utworzył tutaj w 1830 r. ordynację. Po tej gruntownej przebudowie i modernizacji, łańcucki zespół pałacowo – parkowy stał się jedną z najbardziej luksusowych rezydencji w Europie kontynentalnej.

Uczniowie przenieśli się w dawne czasy oglądając komnaty magnackie, pamiątki, powozy i wyobrażali sobie życie bogatych tamtego świata, które już nie powróci. Zdjęcia, które wykonali z pewnością pozwolą im znów przypomnieć sobie miłe chwile, które udokumentowali. W miłym i radosnym nastroju wróciliśmy do domu.